ΚΑΘΕ ΠΕΡΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ: ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ...

Στις 18 Μαρτίου αρχίζει το πρωτάθλημα της Formula 1 για τη σεζόν 2012. Εναρκτήριος αγώνας, στο «Άλμπερτ Παρκ» της Μελβούρνης, μια πίστα που απ’ τους 16 αγώνες που φιλοξένησε, τις 11 φορές ο νικητής κατέκτησε το πρωτάθλημα!!! Είναι όμως η F1 το σπορ που πριν λίγα χρόνια «χρωμάτιζε» τα Κυριακάτικα μεσημέρια μας; 

Οι περισσότεροι λένε «κάθε πέρσι και καλύτερα». Ειδικά για μένα που παρακολουθώ Formula 1 από τα μέσα της τελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα, όλα φαντάζουν διαφορετικά. 

Ο Φέτελ κι ο Χάμιλτον, ο Μπάτον κι ο Μάσσα, ο Αλόνσο κι ο Ρόσμπεργκ είναι φανταστικοί «πιλότοι», αλλά για όλους εμάς που ζήσαμε μάχες Σουμάχερ-Χάκινεν, Φρέντσεν-Βιλνέβ, Χιλ-Αλεζί, σε μια εποχή που τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στα μονοθέσια δεν υπήρχαν και τα πάντα έκριναν οι αγωνιστικές δυνατότητες και το ταλέντο του οδηγού, το τώρα φαντάζει σαν μια «εικονική πραγματικότητα». Πάντως, για κανένα λόγο δεν αμφισβητώ ότι οι οδηγοί του σήμερα έχουν απίστευτο ταλέντο. 

Επίσης, τα τελευταία χρόνια και για χάρη του ανταγωνισμού και του θεάματος αλλά και για τη μεγιστοποίηση της ασφάλειας(αν και ο πραγματικός λόγος είναι τα οικονομικά οφέλη), οι άνθρωποι της FIA(Παγκόσμια Ομοσπονδία Αυτοκινήτου) προβαίνουν σε πάμπολλες αλλαγές κανόνων, με αποτέλεσμα να μην ξέρεις «τι σου ξημερώνει». Εκεί που παρακολουθείς με πάθος μια σεζόν, η επόμενη είναι εντελώς διαφορετική. Τη μια απαγορεύονται οι ανεφοδιασμοί, την επόμενη επιτρέπονται. Τη μία επιτρέπονται οι αλλαγές ελαστικών πριν τους αγώνες, την άλλη όχι. Τη μία τα χρονομετρημένα δοκιμαστικά είναι έτσι, την άλλη αλλιώς. Όλα αυτά, αν μη τι άλλο, σε μπερδεύουν. 

Την φετινή σεζόν τουλάχιστον ελπίζουμε να δούμε τρία πράγματα: την μάχη για πρωτάθλημα οδηγών και κατασκευαστών μέχρι τέλους, την ύπαρξη θεάματος με βάση τους νέους κανονισμούς και την αγωνιστική άνοδο του Μίκαελ Σουμάχερ.